Hervey Bay en 1770 sunsets/sunrises
Zonsondergang is een fenomeen in Australië, en overal een beetje anders. Het is ook winter nu, en dan de zon gaat vroeg en heel snel onder. Vogels zijn bijzonder luidruchtig (vooral lori's en kookaburra's, ge zou denken dat het 100 apen zijn) maar als de zon er niet is, hoor je alleen maar zachtaardig schuimend water, krekels en af en toe een geheimzinnig geritsel.
The board is your friend
Heel de dag door hoor je mensen vragen en zeggen: "Howya doin?" en "no worries". Voorlopig zijn we ervan overtuigd dat in Australië iedereen probeert te helpen. Ze helpen met het vinden van eten, slaapplaats, beste plaatsjes om uw avondeten te smullen, contacten doorgeven waar veel kans is om aan werk te geraken. Zelfs met een kater is iedereen behulpzaam en vriendelijk. De Canadese surfinstructeur reed ons met zijn jaren '80 4x4 naar het strand en stopte verdacht alert om een grote slang te laten oversteken. Enthousiast, maar duidelijk met pijn achter zijn ogen, probeerde hij duidelijk te maken hoe je op een surfplank recht blijft op golven van een meterke of twee. This leg and that leg, peddle en push. You gonna get wet and dirty. The board is your friend. Questions?
De datum op dit toestel is verkeerd ingesteld.
Het is hier wel degelijk 23 augustus.
Efkes weg
En we komen ook wel terug, wanneer het daar tijd voor is. Maar hé, we zijn hier maar pas begonnen. Nochtans zijn er al heel veel opdrachten volbracht, later meer daarover. De autoradio van onze Ford Territory (we hebben nog een naam nodig voor het brave beest) heeft echter geen usb-poort en is quasi ingebouwd. Maar hopelijk kunnen we in de loop van volgende week onze gigantische playlist met muzieksuggesties wél gebruiken. Ook jammer dat de gsm van Nele het lijkt te begeven.
Vandaag was de eerste dag dat we niet alleen wisten, geloofden en beseften, maar ook voelden dat we in Australië zijn. Dat is een fijn gevoel, en iets dat ik op een gewone vakantie nog niet bewust heb gevoeld. De taal begint te lukken, we kopen snorkelgerief, we ontmoeten en verkennen, we herkennen en genieten, we smullen en durven, we zijn voorzichtig en kunnen. Alleen in de pub gisteravond hebben we als twee onnozele buitenlanders onze ogen uitgekeken naar de taferelen. Ze hebben geen geschiedenis die teruggaat naar Breugel, maar wel een zatte heks, een rockband met de typische Australische rauwe stem, Koreanen, gegiechel, mensen met nog nét genoeg kleren aan en een man in trouwkleed. Vlak na middernacht vonden we het ook tijd om efkes weg te zijn en op zoek te gaan naar zuidersterren en een heerlijk tentje.
lieve Hendrik, een te late heel gelukkige verjaardag voor eergisteren. Ik heb geen sms-je gestuurd omdat ik niet wist of je je Belgische gsm daar in gebruik heb. En aangezien we in Duitsland zaten en we dus een beetje back to basics gaan daar, hebben we ook geen internet om jullie avonturen te volgen. Maar ik zie met plezier dat jullie genieten. Blijven doen en ik geniet mee! xxx
BeantwoordenVerwijderenps: heb je het kaarsje uitgeblazen gekregen? ZIet er wel een straffe vlam uit!